Overblikk
Aurlandsdalen er en vakker dal som strekker seg frå Vassbygdi og går sydaustover til Østerbø og videre opp til Geiteryggen. Dalen er prega av en unik natur med den kjente Aurlandselvi rennende forbi. Frå Vassbygdi, som ligg 50 m.o.h., er det en høgdeskilnad på 770 m opp til Aurdalen som ligg 820 m.o.h.
Stien opp til Aurdalen er om lag 20 km lang, og turen tek om lag 6 timer å gå uten for lange hvilepauser. På denne vakre turen passeres flere velkjente naturperler, mellom anna 10 nedlagde gardsbruk; Almen, Sinjarheim, Teigen, Skorsgarden, Berekvam, Holmen gard (i dag kalla Heimrebø), Nesbø, Vikaneset, Aurviki og fire nedlagde gardsbruk Aurdalen.
Den siste garden som vart fråflytta (1922) var Sinjarheim. Vekstsesongen på Sinjarheim var i gamle dager kort og hektisk. Det hendte at kornet fraus eller ikke vart modent. Fikk en flere slike uår etter hverandre kunne det være hardt å komme gjennom vinteren.
På Sinjarheim er husa i god stand etter at restaureringsarbeidet starta i 1988. Husa som er her i dag, vart bygd tidlig på 1800-talet, men en har trulig hatt busetnad her heilt tilbake til før svartedauden på 1300-talet.
Elever ved Sogn Jord og Hagebruksskole nytter garden til stølsdrift noen uker kvar sommer for å lære om tradisjonell stølsdrift i gamle dager. Med seg har de 3 kyr og 60-70 geiter. All transport til og frå Sinjarheim skjer med hest, med sjølsagt ber elevene litt på ryggen òg!
Nedlagde gardsbruk er ikke eneste opplevingene på en tur gjennom dalen. Vi finn stader der mange folk heller vil sjå opp mot fjellkantene istedenfor sjå ned de stupbratte skråningene. Med dette meiner vi Nesbøgalden og Sinjarheimsgalden. Ved Sinjarheimsgalden er det laga til ei line der det er mulig å holde seg fast om noe skulle svikta! Både Nesbøgalden og Sinjarheimsgalden er veger som har vorte til ved hjelp av sprengstoff.
Det er stader der den buldrende Aurlandselva kan verka truende der en rusler på den smale stien. Her bør en heller konsentrere seg om å gå beint enn å kjenne på den pirrende magefølelsen en har over at en befinn seg i elskovsdalen, der alt kan skje.
Mange har hørt om den velkjente plassen, med det ikke fullt så vakre navnet, Vetlahelvetet. Det er ei enorm jettegryte fylt med vatn. Her har mange segner vorte til. Døme på dette er at om en kaster en stein i "Svartakjødnet" bobler det opp att i Vetlahelvetet. "Svartakjødnet" ligg der Bjønnstigen kjem ned att til hovedstien, omlag 200-300 m frå Vetlahelvetet. Mange landskapsmalere har ergra seg over at en så flott plass som Vetlahelvetet skal ha et slikt vemmelig navn.
Berekvamsbrennevinet er ei oppleving en bør få med seg på turen. Dette er ei vasskjelde der vatnet kjem rett ut av bakken. Vatnet held same temperatur heile året. Mange har undra seg over at ei vasskjelde kan ha et slikt navn. Ei myte om dette fortel om en tørst mann som gjekk dalen. Han kom til denne kjelda, som ligg på andre sida av Berekvam, og drakk av ho. Då han tykte det kalde vatnet var så godt, uttalte han seinere at det var akkurat som brennevin. Derfor vart kjelda kalla Berekvamsbrennevinet!
Villreinen er den dominerende arten i dyrelivet, men han er svært vanskelig å komme innpå. Det er og en del hjort i dalen som held seg for det meste nede i de skogkledde liene. Der er de godt gjemte mellom lauv og greiner. Om sommeren er det særs vanskelig å få øye på dei. Jerv, rev, mår, røyskatt, mink og oter er andre døme på villdyr som finnes i dalføret. I gamle dager var bjørn, ulv og jerv en trussel mot bøndene, men i dag er bare jerven att.
Husdyra en møter er kyr, okser, geiter og sauer. Geita er avbilda i kommunevåpenet for Aurland. Her er også mange fuglearter. Kongeørna krinsende høgt oppe over fjell og dal er ikke noe uvanlig syn.
Plantelivet i Aurlandsdalen er rikt og vekslende, grunnet den store variasjonen i landskapet, den geologiske strukturen og klimaet. Blomeelskere gler seg over dei mange fargerike blomsterartene. Rødsildra blømer tidlig om våren, og litt seinere kjem den praktfulle berglilja. Ho finns i store mengder. Somme år er heile fjellsider dekka av denne vakre blomen.